Semjuel Beket (1906 - 1989) bio je dramaturg i romanopisac irskog porekla, rođen u Dablinu. Studirao je francuski, italijanski i engleski jezik na Trinity koledžu u Dablinu.
Nakon diplome neko vreme je bio učitelj u Belfastu, ali se ubrzo preselio u Pariz, gde je upoznao sunarodnika Džejmsa Džojsa. Dvojica književnika postali su prijatelji, s time da je Beket odmah počeo asistirati Džojsu u istraživanjima za njegove knjige, radeći kao njegov sekretar.
Od 1935. počeo je da objavljuje svoju poeziju, uglavnom u zbirkama, te počeo raditi na svom romanu Marfi. Njegova proza bila je odlično prihvaćena, a u jednoj od svojih priča predstavio je i nadolazeću dramu Čekajući Godoa. Tu dramu napisao je 1952.
Beketovo književno delovanje ostvareno je u okviru teatra apsurda. Ono mu je 1969. godine donelo i Nobelovu nagradu za književnost. Književni period u kojem deluje je postmodernizam, teatar apsurda i egzistencijalizam. U književnosti i teartu Beket ne predstavlja samo prekretnicu, već velikim delom pokretača i utemeljitelja postmodernističke proze i drame. Njegovi likovi i dela izašli su iz okvira stranica, književnosti i pozorišta te postali simbolima koje danas često susrećemo u svakodnevnom životu.
Beket je umro u Parizu, 22. decembra 1989.